Dag 30, 31, 32, 33, 34 en 35

Het is al weer even geleden dat ik iets geschreven heb, hoog tijd dus! Ik was gebleven bij dinsdag 1 november. Dit was een hele ‘normale’ dag op het project, voor zover de dagen hier normaal zijn. Ik stond op de school vandaag en het was de eerste dag dat we met (de door ons opgestelde) nieuwe doelen gingen werken. Ook hebben we voortaan afgesproken dat we iedere ochtend de kinderen verdelen zodat elke vrijwilliger ongeveer 2 kinderen heeft waar zij die dag op moet letten. Dit geeft voor de kinderen wat meer duidelijkheid en ook hebben wij dan beter in de gaten wat de kinderen wel en niet goed gedaan hebben op een dag. Zo stond ik vandaag op Nadra, een 7-jarig meisje met het syndroom van Down. Ze is echt ontzettend eigenwijs en kan soms heel erg lastig zijn, maar vandaag had ik geluk! Ze heeft zich voorbeeldig gedragen. Na de lunch en het uitwerken van de doelen heb ik de hele middag aan de sociale vaardigheidstraining gewerkt, we beginnen hier al aardig mee op te schieten! Intussen heeft Fabi ons van alles verteld over de cultuur en gebruiken hier, zo ontzettend interessant, maar sommige dingen zijn voor ons echt onbegrijpelijk. Voordat een man met een vrouw mag trouwen moet hij haar vader toestemming gevraagd hebben en dan vraagt hij hem tevens hoeveel zijn dochter kost. Dit betaalt hij dan en dan neemt hij het meisje mee naar de stad waar zij dan een hand gemaakt houten bed mag uitzoeken. Als dit allemaal geregeld is kunnen ze trouwen. Bizar toch?Na het eten heb ik weer eens geskyped met het thuisfront. Ook oma was erbij dus dat was hartstikke gezellig!!

Woensdag was voor mij een speciale dag want ik ben niet naar het project geweest. Ik ben samen met Ellen met een van de kindjes, grote Samir (die van alles onder de leden heeft, maar niemand weet precies was) naar het ziekenhuis geweest. Hier hebben we hem voor de zekerheid op HIV en TBC laten testen. Ik vond het super gaaf om hier eens een kijkje te nemen in het ziekenhuis, we zijn hiervoor naar het ‘grote’ ziekenhuis in Stone Town gereden. Het ziekenhuis zelf zag er voor Afrikaanse begrippen erg goed en netjes uit. Het was wel ontzettend druk en behoorlijk chaotisch. Toen we aankwamen moesten we ons melden bij de balie en dan moet je ook zelf aangeven wat je komt doen, je wordt dus niet standaard door een dokter gezien die vervolgens bepaald wat er gaat gebeuren. Dus wij hebben de twee testen aangevraagd en zijn toen doorgestuurd naar een ander loket waar je alles (contant) moet betalen. Voor de testen moest bloed geprikt worden, dat was echt dramatisch. Samir moest door 3 man sterk in de houdgreep gehouden worden, hij is ziekenhuizen totaal niet gewend en dit was de eerste keer dat hij überhaupt een naald zag. De verpleegkundige was ook alles behalve tactisch, ze heeft eerst zijn arm afgebonden met een plastic handschoentje (stuwbanden kennen ze hier niet…) en toen is ze lachend en kletsend met de andere verpleegsters de naald voor zijn gezicht in elkaar gaan zetten. Nou dat was dus een en al drama. Gelukkig is het allemaal redelijk goed gegaan en ook de uitslag op beide testen was negatief!! Dus dat was een hele opluchting voor ons allemaal. Eenmaal thuisgekomen ben ik weer aan de sociale vaardigheidstraining gaan werken en daarna een lekker drankje gedronken bij blue oyster aan het strand met Sascha en Suzanne. ’s Avonds zijn we voor de verandering weer eens naar een yoga lesje gegaan en hebben we na het eten nog een film gekeken.

Donderdag weer naar het project geweest waar ik op school stond. Ellen was vandaag ziek en is thuisgebleven dus het was voor ons extra aanpoten op het project. Maar alles is harstikke goed gegaan en de dag is zonder bijzonderheden voorbij gevlogen. Na de lunch (we hadden heerlijk zelfgebakken vlechtbrood gekregen van de oma van Samir om ons te bedanken voor de trip naar het ziekenhuis) en het rapporteren zijn we een uurtje naar het strand geweest om lekker uit te waaien en na het eten zijn Sascha, Suzanne en ik naar de supermarkt geweest om wat lekkers te halen voor bij de film. We waren gisterenavond zo moe dat we maar een klein stukje hebben kunnen kijken haha dus vanavond hebben we het andere stuk afgekeken. Vrijdag stond ik op de meervoudig beperkten groep, dat was al weer even geleden. Ellen bleef nog steeds thuis dus ook vandaag was het wat harder werken. Maar de kindjes waren rustig en werkten goed mee dus dat scheelde al een hoop! Helaas was de taxi die ons en de kinderen van het project naar huis moest brengen ongeveer een uur later dan normaal waardoor alle kindjes wat vervelend werden (en wij overigens ook haha). Er is namelijk geen toilet of eten/drinken op het project dus na een bepaalde tijd heb je het daar wel gehad haha. Eenmaal thuisgekomen bleek dat er weer geen stroom (en dus geen water) was.. Een tegenvaller. Maar goed niets aan te doen. We zijn gaan lunchen, rapporteren en ik ben daarna aan de sociale vaardigheidstraining gaan werken. Net voor het eten met z’n alle nog even een spelletje gespeeld en toen ben ik gaan helpen met koken. Verder heb ik het ’s avonds heerlijk rustig aangedaan!

Zaterdag was een lekker kort dagje en vanaf de middag heerlijk weekend!! Omdat het maar een korte dag is op het project vliegt die dag echt voorbij! Ik stond weer eens op kleine Salum en hij heeft me flink laten werken vandaag. Ik heb hem continu apart moeten zetten en hij is er zelfs vandoor gegaan, de poort uit en het terrein af. Kon ik er met 35 graden nog achter aan rennen ook.. Als middag activiteit zijn we overlopertje en schipper mag ik overvaren met de kindjes gaan doen. Ze snapten er alleen niet heel veel van haha maar het idee was leuk! Ook hebben we nog even muziek op gezet en zijn ze helemaal los gegaan met zelfgemaakte muziek instrumenten, zo leuk om te zien hoe erg de mensen hier van muziek en dans houden! Zelfs op deze jonge leeftijd al! We zijn gaan lunchen op het strand (binnen, omdat het even geregend heeft). November is hier blijkbaar het ‘kleine’ regenseizoen waardoor we af en toe last kunnen hebben van een buitje. Gelukkig was het de rest van de middag heerlijk zonnig en hebben we lekker kunnen zwemmen. Eenmaal thuisgekomen was er weer geen stroom, dus douchen ging niet. Ik heb me weer eens af moeten spoelen met een schepje en water uit de emmer (dit is overigens wel echt de true African Experience haha). Voor de verandering hebben we eens een keer thuis gegeten en zijn we niet uit eten geweest. Wel hebben we nog een lekker toetje gehaald bij Blue Oyster.

Zondag was een heerlijk relaxt dagje. We hebben eigenlijk de hele dag op het strand doorgebracht, het voelde voor het eerst net aan alsof we op vakantie waren. We zijn ’s morgens gaan ontbijten bij een van de hotels hier in de buurt, dat was heerlijk zeg!! Eens wat anders dan de standaard witte boterhammen met nutella. Het heeft trouwens vanmorgen echt ontzettend hard geregend, toen we zaten te ontbijten trok er een ware hoosbui over! En dan te bedenken dat ik net 4 wasjes gedraaid had en buiten gehangen had….
Na het ontbijt zijn we de hele ochtend en het grootste deel van de middag op het strand blijven liggen, de zon scheen namelijk alweer volop! Mirjam (een van de nieuwe meiden) is ziek dus zij en Cynthia (het andere nieuwe meisje) zijn vandaag thuis gebleven. Aan het eind van de middag gingen we op huis aan. We hebben allemaal even lekker gedoucht en omgekleed en toen zijn we bij Bahari, een restaurantje ongeveer 3 minuten bij ons vandaag, lekker gaan eten. We waren pas wat later thuis dus na nog even geskyped te hebben ben ik lekker in bed gekropen.

Inmiddels is het maandagochtend, we worden zo opgehaald om met de taxi naar Paje te gaan. Vandaag hebben we (weer) niets bijzonders gepland, heerlijk zo’n weekendje. Ik heb nu helaas geen tijd meer om nog wat foto’s te uploaden maar dit zal ik doen zodra ik er tijd voor heb! Tot snel allemaal!