Dag 36, 37, 38, 39 en 40

12 november 2016 - Paje, Zanzibar, Tanzania

Goedemorgen! De werkweek zit er weer (bijna) op, het is zaterdagochtend wanneer ik dit typ dus nog een halve dag te gaan en dan heb ik weekend!

Ik was gebleven bij maandag geloof ik! Toen zijn we lekker met z’n alle naar het strand in Paje gegaan. Dit was een heerlijk relaxte dag. We hebben op het strand geluncht met lekkere chapati’s, die zal ik wel gaan missen als ik weer terug ben in Nederland! ’s Middags hebben we bij een Masai vrouw een hele boel leuke armbandjes laten maken. De Masai is, als ik het goed heb, van origine een nomadenstam uit Kenia en Tanzania. Maar je ziet ze hier ook erg veel rondlopen op het strand met een hoop spulletjes bij zich om te verkopen. Helaas zijn een boel van deze mensen ‘nep’… Dit zijn dan gewoon mensen die hier in de buurt wonen, of op het vaste land, die zich verkleden als Masai en Masai-sieraden dragen om hun geld te verdienen aan toeristen… Ook kunnen deze mensen ontzettend opdringerig zijn. Dan lig je lekker op je handdoekje in de zon en staan er ineens een aantal Masai-mannen op je neer te kijken en je te bestoken met vragen en producten om te verkopen. Maar de armbandjes die we wilden, hebben we laten maken bij een vrouw die al de hele middag rustig achter ons in de schaduw sieraden zat te maken. Ze had een aantal van haar kinderen bij zich, die zijn we al vaker in Paje tegengekomen en ze waren allen heel aardig en totaal niet opdringerig. Dus bij haar wilde we onze armbandjes wel kopen! Aan het eind van de middag zijn we terug naar huis gegaan, hebben we ons even gedoucht (gelukkig was er water haha!) en toen zijn we uit eten geweest bij Blue Oyster. Ze zijn hier niet vies van grote porties eten zeg! Ik had een gerecht besteld met kip en rijst en ik kreeg me toch een bord eten voor mijn neus! Een halve kip, compleet met karkas en al en een portie rijst waar ik 3 dagen van had kunnen eten! Maar het was heerlijk. Na het toetje en natafelen zijn we lekker terug naar huis gegaan. Hier kregen we weer te maken met een andere dierenvriend in de badkamer, een enorme giftige duizendpoot… Hier was ik iets minder enthousiast over, bah. We hebben ook direct ‘Captain’, de huisbaas, erbij gehaald om hem te komen vangen.

Dinsdag was weer de eerste werkdag van deze week. Op het project waren er verder geen bijzonderheden. Ik stond vandaag op Khamiar, het jongetje met spasmen, en op grote Samir, de jongen met wie ik naar het ziekenhuis ben geweest. Khamiar voelde zich alleen niet helemaal lekker dus die wilde alleen maar knuffelen! Eenmaal thuisgekomen hebben we geluncht, de doelen uitgewerkt en ben ik aan de sociale vaardigheidstraining gaan werken. Aan het eind van de middag zijn de ouders van een meisje hier, Anne, langs gekomen. Zij zijn hier op vakantie. ’s Avonds hebben we heerlijke spaghetti bolognese op met mango als toetje. Die mango’s hier zijn echt heerlijk! Ik vond de mango’s in Nederland altijd al lekker, maar dat is niets in vergelijking met deze mango’s.

Woensdag werd ik ontzettend vroeg wakker, zo rond half 6, door de buren die dachten dat het leuk was om de muziek zo hard te zetten dat ze aan de andere kant van het eiland nog mee konden genieten. Op het project was het weer een leuk dagje vandaag. Ik stond op Mbuki, het jongetje van 6/7 jaar oud (hoe oud weet ik eerlijk gezegd niet precies) met het syndroom van down. Hij is echt een schatje, een heel rustige jongen die niet praat en zich eigenlijk nergens in mengt maar wel altijd goed luistert en alles doet wat je vraagt. Zijn leerdoelen zijn er dan ook voornamelijk op gericht om hem meer zelfvertrouwen te geven, hem uit zijn schulp te laten komen en hem te laten praten. En geloof het of niet, vandaag heeft hij bij mij gepraat!! In de een-op-een tijd die ik met hem had de hele dag kwam hij helemaal los, zo schattig en leuk om te zien dat hij zich bij mij dan comfortabel genoeg voelt! Maar wat nu het grappige was, ’s middags begon hij zelfs in de groep te praten en hij heeft daar telkens 2 woorden herhaald op elke vraag die we stelden ‘sitaki’ en ‘toka’, wat zoiets betekent als ‘ik wil niet’ en ‘oprotten’. We waren zo verbaasd deze woorden uit zijn mond te horen! Maar hij meende er niets van, hij had deze woorden ergens op straat opgevangen en vond het leuk om deze continu te roepen. Telkens wanneer hij ‘toka’ zei begon hij te grinniken en zich te verstoppen achter zijn handen en kwam hij niet meer bij van plezier. Super schattig natuurlijk, maar niet helemaal de bedoeling haha! Als creatieve activiteit zijn we weer eens gaan kleien. De kinderen blijven dit fantastisch vinden! Ik ben blij dat ik dit voor ze meegenomen heb. Eenmaal thuisgekomen bleek dat we weer geen stroom hadden.. Frustrerend.. Na de gebruikelijk lunch, rapporteermiddag en werken aan de sociale vaardigheidstraining ben ik weer eens naar de yoga geweest, zo krijg ik toch nog iets van beweging hier haha. ’s Avonds heb ik een gezellig avondje met de meiden hier gehad.

Donderdagochtend hadden we een klein probleempje met de auto, ik zat samen met Ellen in de auto voor de tweede ophaal-ronde en nadat we het eerste kindje hadden opgehaald kwamen we vast te zitten met de auto… Er ligt daar overal los zand en de achterwielen van de auto zaten ingegraven. Ik heb nog geprobeerd de auto eruit te duwen, maar ik was natuurlijk kansloos in mijn eentje tegen het busje. Gelukkig kwamen er een aantal mannen aangelopen die met z’n alle het busje optilde en vervolgens de auto het zand uit duwde! Top! Verder stond ik vandaag weer eens op de meervoudig beperkten groep, dus ik heb samen met Suzanne de fysiotherapie oefeningen van de kinderen met cerebrale parese gedaan en daarna de oefeningen van de andere kinderen op deze groep. Na het uitwerken van de leerdoelen thuis, heb ik weer de hele middag aan de sociale vaardigheidstraining gewerkt, hij is nu eindelijk af! Ik ben benieuwd wanneer we deze kunnen gaan gebruiken! Toen er gekookt moest worden hadden we nog een probleempje, ons eten was weg. Ellen had al vaker het vermoeden dat er hier en daar wat eten weggenomen werd, maar nu was er echt ontzettend veel weg. Zo hadden we twee kilo aardappelen liggen en toen we wilden koken waren er nog 4 stuks over. Zo ook met de tomaten, er waren er 10 en toen we wilden koken waren er ook hier nog 4 stuks over. Helaas gebruiken de mensen bij wie we inwonen dus stiekem ons eten. Zo’n lastige situatie want je kunt ze ook niet zomaar beschuldigen omdat we erg afhankelijk van ze zijn.. Erg jammer vind ik deze hele situatie want de mensen zijn juist zo hartstikke lief! Na het eten zat ik net op mijn kamer, klaar om te douchen, toen plots de stroom uitviel.. En dan is het hier echt pikdonker! Dit heeft in totaal een uur geduurd, zo vervelend! Ik ben maar bij Suzanne en Sacha op de kamer gaan zitten om te wachten tot de stroom weer terug kwam. Vandaag was dus even een pech dagje eigenlijk haha! Maar toen de stroom het weer deed en iedereen gedoucht was heb ik nog een gezellig avondje met Anne, Suzanne en Sascha gehad. Anne haar ouders zijn deze week hier voor vakantie dus Anne had allemaal lekkere dingentjes uit Nederland meegekregen, die hebben we heerlijk opgegeten!

Vrijdag had ik echt een leuke dag gehad op het project. Het begon al in de auto, ik heb echt gelachen met de kindjes, ze waren zo lief vandaag. Ook stond ik op Nadra vandaag, normaal gesproken kan zij echt zo eigenwijs en lastig zijn, maar vandaag was ze harstikke lief. Ze riep me ook continu om me haar werkjes etc te laten zien en wilde steeds met me spelen. Ook de ouders van Anne kwamen vandaag kijken op het project. ’s Middags na de lunch en het rapporteren zijn we lekker een drankje gaan drinken bij Blue Oyster. Dit zijn echt geweldige momenten hier. Je zit lekker in het zonnetje, prachtig uitzicht, een heerlijk drankje en gezellig met de meiden. ’s Avonds weer eens die heerlijke groenten curry gegeten, die wil ik zeker in Nederland ook proberen te maken! En daarna een filmpje gekeken met de meiden hier.
Nu is het dus zaterdagochtend, nog even een ochtendje werken en dan is het heerlijk weekend! Ik ben inmiddels behoorlijk laat voor het ontbijt dus ik moet even op gaan schieten haha. Ik zal dit verhaal er dus waarschijnlijk vanmiddag pas op zetten. Een fijne dag allemaal!

Foto’s

3 Reacties

  1. Sonja en Joost:
    13 november 2016
    Lieve Sanne,
    Leuk om jouw verhaal weer te hebben gelezen. Die duizendpoot, echt iets voor jou haha! Bijzonder om te horen hoe Mbuki gepraat heeft! Geniet nog van je tijd daar want voor je het weet zit je weer in het vliegtuig op weg naar huis. Bereid je maar vast voor dat het hier koud is in vergelijking met daar!
    Liefs xxx
  2. Ome Frans:
    17 november 2016
    Hoi Sanne,
    Ik heb al wel wat foto`s gezien. Het is er mooi, en je hebt het naar je zin daar.
    Weken zijn snel voorbij gegaan, en voor dinsdag een goeie reis naar huis.
    groetjes ome Frans.
  3. René en Christine van den Brand:
    18 november 2016
    Hoi Sanne, wat n mooie en bijzondere verhalen hebben we weer gelezen. En al die prachtige foto's!! Die ervaringen neem de rest van je leven mee in je hoofd en in je hart! Geniet nog even en een goede reis terug! XX Ome René & tante Christine